Hiszpański szpieg w szwajcarskiej piłce nożnej: „Mają niewiele opcji i starają się jak najbardziej opóźnić osiągnięcie gola przez Hiszpanię”.

Marta Peiró opuściła Valencię latem 2020 roku, przechodząc do Servette , aby grać w Lidze Mistrzów. Dziś, jako dyrektor sportowy klubu, mając zaledwie 26 lat, jest najlepszym szpiegiem, jakiego Hiszpania może mieć do analizy szwajcarskiej reprezentacji i tego, jak piłka nożna zaczyna się rozwijać w tym kraju. Na razie pozyskała już utalentowanych zawodników, którzy będą walczyć o mistrzostwo ligi, które Young Boys zdobyli w zeszłym roku: Christiana Toro jako trenera i Enitha Salóna , bramkarza, który zdobył mistrzostwo świata w 2023 roku.

Ćwierćfinałowy awans Szwajcarii jest historyczny...

Bez wątpienia. Chciałabym, żeby to miało wpływ na społeczeństwo, na Superligę i na kluby, żeby było to małym impulsem do zjednoczenia. Szwajcaria to kraj z wpływami niemieckimi, francuskimi i włoskimi, które czasami powodują tarcia kulturowe i rozłam, który, mam nadzieję, piłka nożna przezwycięży. Nie mają tam zbyt bogatej kultury piłkarskiej, a teraz słyszy się, jak ludzie mówią o niej w codziennych rozmowach i zaczynają chcieć dowiedzieć się więcej o kobiecej piłce nożnej, a to dobrze.

Zdecydowana większość graczy nie gra w Superlidze...

To samo dzieje się z męską reprezentacją. To wyjątkowy kraj, spoza Unii Europejskiej i stale pod wpływem Włoch, Francji, Niemiec i Austrii. To kraj imigracji, a młode talenty są szybko dostrzegane przez skautów z bardziej rozwiniętych lig. To zaczyna się zmieniać i coraz więcej zawodników zostaje, ale to wciąż liga trampoliny. Chcą się pokazać i są bardzo blisko trzech z pięciu najlepszych lig w Europie. Kiedy pojawiają się oferty, zazwyczaj odchodzą.

Czy Szwajcaria ma szansę pokonać Hiszpanię?

To jest piłka nożna, ale... niewielu, bardzo niewielu. Powinni grać bardzo defensywnie i jak najdłużej opóźniać gola Hiszpanii, aby wykorzystać kontratak z Reutelerem, który, z trzema zdobywcami tytułu MVP, moim zdaniem jest bardzo zdolny. Ale odsetek ich możliwości osiągnięcia czegoś historycznego jest niski. Nadal jest ogromna luka.

Hiszpania rozgromiła ich rok temu w Pucharze Narodów, ale teraz mają nowego trenera, doświadczoną Píę Sundhage...

To prawda, że reprezentacja zmieniła się, nie tylko z powodu przybycia Pii, ale także z powodu zmiany pokoleniowej. Zawodnicy odeszli do bardzo ważnych klubów i znacząco się rozwinęli. Wpływ Pii jest niezaprzeczalny, ale złożyło się na to kilka pozytywnych czynników.

Na co Hiszpania powinna zwrócić większą uwagę?

Bez wątpienia, Reuteler, bo to zawodniczka, która ma dużą swobodę gry na boisku i jest nieprzewidywalna; nigdy nie wiadomo, co zrobi, gdy dostanie piłkę. Ale muszą też uważać na przestrzeń, którą zostawiają za sobą. Riola Xhemajli naprawdę mnie zaskakuje, i to nie tylko dlatego, że strzeliła gola, który dał im awans do ćwierćfinału. Była decydująca.

A jak widzisz Hiszpanię?

Nie do zatrzymania. Kiedy jesteś na boisku i ich obserwujesz, widać ogromną różnicę. Są bardzo techniczni, ale też silni, niesamowicie dobrze wyszkoleni i mają wiele możliwości. Nie ma już tylko planu A, ale plany B, C i D. Uważam ich za znacznie lepszych od reszty, choć zaskoczyła mnie też Francja, która zawsze obiecuje, ale nie spełnia obietnic. Uważam ich za lepszych od reszty, ale Hiszpania jeszcze bardziej.

Czy będziecie mogli kontynuować pozyskiwanie hiszpańskich piłkarzy?

Na szczęście jest ich wielu bardzo dobrych. Zawsze byliśmy technicznie dobrzy; widać było, że graliśmy od dziecka, ale teraz dodaliśmy fizyczność. Właśnie w tym prześcignęli rywali. W tej chwili hiszpańscy piłkarze są najbardziej wszechstronni i najdrożsi. Z tych, którzy są blisko reprezentacji, mogłem sobie pozwolić tylko na jednego w moim rocznym budżecie.